Wouter Piersma’s vroege werk ontstond in de directe omgeving van IJmuiden: stads- en vooral havengezichten, schepen, maar ook figuren en landschappen. In de jaren zestig wordt zijn werk lyrisch-abstract, met figuren die ontleend lijken aan de Cobra-beweging en de Art Brut. Eind jaren zestig neemt hij het pseudoniem Ipitsj aan, dat in de Asmat-taal op Nieuw-Guinea mens betekent. Tijdens een reis naar Zuid-Frankrijk in 1969 vindt hij een nieuwe uitdrukkingsvorm in bijna abstracte landschappen, waarin later mensen steeds meer een rol gaan spelen. Onder het pseudoniem Ipitsj vervaardigde Wout Piersma abstracte landschappen. In de catalogus bij een tentoonstelling in 1970 wordt dit soort werk als volgt omschreven: In de Ardèche ontdekte hij een zeer boeiend landschap. Stenig, met kleuren variërend van geel tot zwart. Zijn werk, hierdoor geïnspireerd, wordt lichter van kleur. Alhoewel het nog non-figuratief lijkt, is het dat nu niet meer. Waar de grens ligt is overigens moeilijk aan te geven. Zijn schilderijen worden duidelijk landschappelijk, al zijn er geen traditionele herkenningspunten in terug te vinden zoals huizen en bomen, maar waarin kei-achtige vormen, horizontalen, de kleur en de compositie landschapsachtig zijn. Musea: Frans Hals Museum en diverse gemeentelijke collecties.
