Wim Bosman

Na zijn schooltijd was Wim Bosman enige tijd etaleur bij een modezaak, maar daar kon hij zijn artistieke ei onvoldoende kwijt . Dit veranderde toen hij bij Ateliers ‘63 – een groep beeldende kunstenaars die in Haarlem aankomend talent opleidde – terechtkwam. Hoewel van jongs af aan zijn voorkeur naar houtbewerking uitging, kwam hij bij de vermaarde beeldhouwer Mari Andriessen in de leer. Zijn eerste creatie was een borstbeeld van mevrouw Lane, de echtgenote van de oud-conciërge van de Rijksacademie, die vaak model stond, waar zijn leermeester bijzonder lovend over was. Ditzelfde beeld zou naderhand nog een prominente rol spelen tijdens zijn samenwerking met de eveneens bekende Haarlemse beeldhouwer Wim Jonker. Gaandeweg raakte Bosman steeds meer geïnteresseerd in natuursteen. Zo zeer zelfs dat hij zich ging verdiepen in geologie. In die periode kwam hij in contact met de Leidse geoloog Wout Nijman, waarmee hij diverse excursie en werkbezoeken aflegde naar de Spaanse Pyreneeën. Tegelijkertijd ontwikkelde zich bij hem de interesse voor de stapeling van opeenvolgende natuurlandschappen. Hij kwam tot het inzicht dat niet het scheppend vermogen centraal dient te staan maar het beleefbaar maken van het ons omringende natuur- of cultuurlandschap. Naast de drie ruimtelijke dimensies is met name (de ontwikkeling in de) tijd een cruciale factor. In 1978 kwam hij in contact met archeologen van de Rijksdienst en vrijwilligers van de AWN (Archeologische Werkgroep Nederland) bij graafwerk bij Huis te Spijk. Vanwege zijn achtergrond over de verschillende bodemstructuren kwam het tot een kennisuitwisselilng. Hij kreeg het verzoek om hen op dit punt te blijven adviseren. Destijds vonden ook de eerste voorbereidingen plaats voor de ontwikkeling van de grootschalige nieuwbouwlocatie Velserbroek, hetgeen hem op het idee bracht om de bodemopbouw inclusief de archeologie van de Velserbroekpolder nauwgezet in beeld te brengen. Als toenmalig lid van de gemeentelijke Kunstcommissie heeft hij zich destijds sterk gemaakt om het historisch landschap in de nieuwbouw zichtbaar tot uitdrukking te brengen.