Theo Kuijpers

Theo Kuijpers volgde de Eindhovense Academie voor Industriële Vormgeving, afdeling reclameontwerpen. Zijn reizen naar Suriname en Marokko leverden aanvankelijk de voeding voor zijn werk, dat vanaf de eerste jaren werd beïnvloed door de materieschilderkunst. Rond 1972 wordt het land van herkomst, het Brabantse agrarische milieu, de bron voor zijn nieuwe werk. Hij gaat assemblages maken uit voorwerpen en materialen afkomstig van het boerenland, zoals lood, varkensblaas en zeildoek. Een bezoek aan Australië (1979) brengt invloeden van de Aboriginal kunst in zijn werk. Een verblijf van een half jaar in New York bij het legendarische PS One (te danken aan een beurs van het toenmalige Ministerie van CRM) brengt hem in direct contact met de grote meesters van abstrakt expressionisme en colourfield painting. Zijn eigen intuïtie zal altijd een belangrijke rol spelen in zijn werk. Dit geldt zowel voor de assemblages, die hij tot ongeveer 1980 maakte, als voor zijn kleurenlitho's en zijn schilderijen. Zijn voorliefde voor de materiekunst, die onder meer door zijn rondreis door Marokko was ontstaan, is daarin nog steeds terug te vinden. “Ik vertel graag verhalen met sprekende materialen, met dingen die een ziel hebben, die iets beleefd hebben en eigenlijk zelf al een verhaal vertellen. Door ze te bewerken gaan ze soms nog sterker spreken en krijgen ze iets magisch. En dat is dan ook weer meteen het mysterie van de kunst. Dat je hele gewone dingen kunt laten spreken”. Op doordachte én intuïtieve wijze verknoopt de begeesterde kunstenaar, die sinds de jaren zestig van de vorige eeuw onder invloed van materiekunst regelmatig atypisch gelaagd materiaal als dragers benut, jaar na jaar vormt en vent. Meer dan eens staat het platte vlak op werken van Theo Kuijpers -letterlijk en figuurlijk- bol van emoties.