Luk van Soom

Luk van Soom is een kunstenaar met een indrukwekkend cv. Hij is afkomstig uit België: Weelde-Statie, een dorp in het noorden van de provincie Antwerpen, waar hij in contact kwam met een plaatselijke meubelmaker die hem inspireerde tot beeldhouwkunst. Hij studeerde tussen 1973 en 1980 aan de Academie voor Schone Kunsten te Turnhout en de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en vervolgens aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten te Antwerpen tot 1983. Tijdens die periode won hij prijzen zoals de prijs van Lerius: figuurboetseren en de prijs voor Beeldhouwen van de provincie Antwerpen. In 1992 vertegenwoordigt Luk Van Soom België op de wereldtentoonstelling in Sevilla, Spanje. Van 1990 tot 1993 was hij professor aan de Amsterdamse Rietveld Academie. Ook is hij vanaf 1990 tot heden verbonden als professor aan de Academie St. Joost in Breda en werkte hij vanaf 1997 tot 2003 als professor aan de Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. Vanaf 1998 is hij zelfstandig beeldend kunstenaar. Stijl en werk: Van Soom is gefascineerd door de oerelementen: vuur, water en lucht; door planeten en wolken. Eén van zijn specialiteiten is het boetseren van beelden in klei. Vormeloze brokken klei, een materiaal van de natuur, worden door Van Soom omgevormd tot levensgrote figuren. Daarnaast werkt hij ook met andere materialen waaronder staal, aluminium en kunststoffen. Zwaartekracht en gewichtloosheid zijn thema’s die voortdurend in zijn werk terugkomen. De beeldentaal die Van Soom gebruikt, refereert ook naar de barok waarin de spanning tussen de materie en de gewichtloosheid een constante is. De zoektocht naar die gewichtloosheid en het vluchtige zijn kenmerkend voor zijn werk. Met de baroktaal van Bernini en de grote beeldhouwers uit die periode heeft hij een affiniteit. Spiralen, overdadige vormen, kronkelende lijnen en speelse ornamentiek onderlijnen die fantasie. Enkele van zijn werken zijn verwant met de christelijke symboliek. Verhalen uit het oude en nieuwe testament worden vaak gebruikt. Hierin boeit hem het metafysische. Hij houdt aan de ene kant vast aan de materie maar wil er tegelijk ook van loskomen. Zijn werk is tegelijk licht en toegankelijk maar hij stelt zich vragen over de grote levenskwesties: wat doen we hier? Hoe groot of hoe klein is de mens? Van Soom past daarmee in de Belgische surrealistische traditie die gekenmerkt wordt door vervreemding, lichtvoetigheid en absurdistische accenten.