J.H.A.M. (Jacques) de Wit

Jacques de Wit was edelsmid, meubelontwerper, glasschilder en schilder. Hij volgde een opleiding tot tekenleraar in Amsterdam, maar voelde zich uiteindelijk toch geroepen tot het kloosterleven. Op 19-jarige leeftijd trad hij in (orde der Franciscanen), maar na acht maanden trad hij alweer uit. Hij vertrok naar Utrecht, waar hij tekenles gaf en vrije opdrachten uitvoerde. In de periode 1920 - 1936 was hij in dienst bij de edelsmederij van de gebroeders Brom als ontwerper van o.a. kerkelijk vaat- en smeedwerk. Mede door zijn vakkundigheid kwam het bedrijf tot grote bloei. Bij J.L. Sträter, een katholiek borduuratelier te Hilversum, ontwierp hij kerkelijke gewaden. Hij gebruikte hierbij heldere kleuren; het waren net schilderstukken. Daarnaast ontwierp hij ook grote glas-in-loodramen. Hij was eveneens een getalenteerd schilder. Hij is een van de weinigen die in Nederland wandschilderingen heeft gemaakt. Eén van zijn belangrijkste was in het R.K. Ziekenhuis in Hilversum. De Wit is lang een vergeten kunstenaar geweest. In werkelijkheid was hij echter een belangrijk kunstenaar. Hij had zich een grote kennis van kunststijlen eigen gemaakt. Hij ontwierp zowel voor de Nederlandse als de internationale markt. Een heel hoofdstuk van het Rijke Roomse Leven was voor zijn creatieve rekening, want met blijde nederigheid schetste hij de mooiste monstransen, kelken, cibories, altaren, communiebanken, tabernakels, preekstoelen, bisschopsstaven etc. In vele kerkboeken staken zijn heiligen prentjes. Vrijwel niemand weet dat het imposante Sint Jan de Doperbeeld in de Larense basiliek door De Wit op papier werd gezet, voordat de reus in de edelsmidse body kreeg. Het Larens gemeentehuis en vele kerken hebben glas van zijn hand.