Dit kunstwerk is het ontwerp voor het speeltoestel in speeltuin De Veilige Haven te IJmuiden. Het speeltoestel zelf is inmiddels door jarenlange inwerking van weer en wind op het gebruikte materiaal in de winter van 2009-2010 verloren gegaan.Het speeltoestel werd aangekocht in 1995. IJmuider Courant, 5 april 1996: Jack Spijkerman onthult kunstwerk Veilige Haven. Jack Spijkerman was er vroeger veel te vinden. Hij moest als 9 jarige zijn jongere broertje meezeulen. Speeltuin “In Veilige Haven” zag er toen nog heel anders uit. Daar een wip, daar een struik. Kom daar tegenwoordig eens om. De bekende tv-persoonlijkheid bracht gisteren wederom een bezoek aan de kinderspeeltuin. Dit keer om een andere reden, namelijk de onthulling van een kunstwerk. De Haarlemse kunstenaar Hannes Kuiper, met karakteristieke bretels, ribfluwelen broek en vilten hoed, heeft het afgelopen jaar op zijn eigen manier een kunstobject ontwikkeld. Eerst een denkproces van negen maanden (‘inspiratie opgedaan in de haven’, noemt hij dat zelf), daarna het in elkaar zetten van de verschillende onderdelen, een karwei van 3 maanden. En tenslotte de uiteindelijke plaatsing. “Maar dat duurde maar enkele dagen”, schudt Kuiper zijn hoed. “Wat het voorstelt? Noem het maar een Fata Morgana. Een schip dat aan de horizon de haven nadert. Dat kan natuurlijk niet. Het beeld is er daarom wel, maar toch ook weer niet”, gaat hij filosofisch verder. Daar hebben de tientallen kinderen even later evenwel geen boodschap aan. Gebiologeerd staren zij naar ‘hun’ tv-held Jack, die de onthulling gaat verrichten. Daarbij uiteraard bijgestaan door Hannes. Vooraf heeft het tweetal besloten de aanwezige fles champagne niet tegen het kunstwerk aan te slaan. Want, dat is de conclusie, daar krijg je toch maar scherven aan, en dat in combinatie met blote kindervoetjes.... De afspraak is snel gemaakt. Hannes zal met een ritmebox op zijn buik een lentedans rond het werk uitvoeren. En Jack mag dan een woordje doen. “Vroeger bond ik altijd mijn broertje vast aan een bank”, diept hij uit zijn geheugen op. “Een keer viel hij van de bank. Ik dacht: Vervelend, dus ik zette hem weer terug. Bleek hij achteraf zijn arm op twee plaatsen gebroken te hebben. Echt gebeurd hoor, en dat noemen ze dan de Veilige Haven”, klaagt hij steen en been. De komiek vertelt ook nog dat hij er een hekel aan had om met zijn jongere broertje te moeten spelen. Nog steeds worstelt hij met een generatiekloof, zij het op een heel andere wijze. “Ik heb een vriendin die twintig jaar jonger is, maar daar speel ik graag mee.” De onthulling zelf neemt enkele seconden in beslag. Doek weg en daar staat het beeld met als kindvriendelijke titel ‘Een boot vaart aan de horizon de haven binnen’. Een plat houten beeld met aan weerszijden voorstellingen van vuurtorens, een zon op pootjes, meeuwen met oogwimpers. Alles in felle kleuren. Champagne eroverheen gegoten en de doop zit erop. Na afloop van de plechtigheid likken kindertjes begerig de laatste champagnedruppeltjes van het object.
