Charlotte Dorothée van Pallandt

Charlotte baronesse van Pallandt werd geboren als tweede kind van Jan Anne baron van Pallandt, heer van Walfort en Sarah Agnes Sophie barones van Pallandt. In 1919 trouwde Charlotte met diplomaat Joachim Adolph Zeyger, graaf van Regteren Limpurg. Dit huwelijk werd in 1924 ontbonden. Vanaf die tijd wijdde zij zich volledig aan de beeldende kunsten. Al in haar jeugd bleek Van Pallandt zeer begaafd. Tekenen, schilderen en piano spelen hadden haar voorkeur. Voor een vrouw lag een carrière als kunstenares destijds niet voor de hand. Na haar gestrande huwelijk ging zij haar eigen weg. Tot 1928 was ze actief als schilder; vanaf 1929 begon ze met beeldhouwen, op advies van de Russische kunstenaar Akop Gurdjan, die zij in Parijs ontmoette. Ze kreeg onder meer les van André Lhote en Charles Malfray in Parijs. In 1953 maakte ze een beeld van Koningin Juliana. In 1968 vervaardigde ze het bekende beeld van Koningin Wilhelmina, dat voor Paleis Noordeinde in Den Haag staat. Van Pallandt was gespecialiseerd in portretkoppen en naakten en zij gaf les aan prinses Beatrix. Charlotte van Pallandt was een schoonzuster van Ferdinand Francois, baron de Smeth, en een tante van zanger Frederik van Pallandt, bekend als de mannelijke helft van het duo Nina en Frederik. Naar haar is de Charlotte van Pallandtprijs genoemd. Zij stierf als een van de meest gevierde Nederlandse beeldhouwers van de 20ste eeuw. Zij kan worden beschouwd als lid van de 2e generatie van de groep van de figuratieve abstractie, De Groep.